۵ خرداد ۱۴۰۴

حامدرحيمي پنجكي 4

 

 

 

آيا انجام ورزش رزمي خطرناك است؟ مانند هر ورزش ديگري هنرهاي رزمي نيز خطر آسيب ديدگي را دارد. اما سوال اساسي اين است كه ورزش هاي رزمي تا چه ميزان مي تواند خطرناك باشد؟ به طور كلي ميزان خطر و آسيب به نوع ورزش رزمي اي است كه انجام مي دهيد. براي مثال ورزش بدمينتون در مقايسه با موي تاي قطعا آسيب كمتري را متوجه ورزشكار مي كند.  مي توانيم عميق تر به اين موضوع بپردازيم و بررسي كنيم كه ورزش هاي رزمي تا چه ميزان براي گروه هاي مختلف مردم مي تواند خطرناك باشد.    آيا ورزش هاي رزمي خطر دارد؟ همانطور كه در بالا ذكر شد  هنرهاي رزمي يا آموزش دفاع شخصي مانند هر ورزش و سرگرمي ديگري خطرات خاص خود را دارد. با اين حال در ميزان آسيب رسان بودن ورزش هاي رزمي چندين عامل دخيل است:  آيا ورزش رزمي شامل مشت مي شود؟ آيا ورزش رزمي انتخابي شما شامل ضربات پا مي شود؟ آيا از ضربات لگد در تمرينات استفاده مي شود؟  آيا در تمرينات از سلاح استفاده مي كنيد  ايا هدف از تمرينات حذف حريف است؟       علاوه بر موارد بالا عوامل زير نيز در ميزان آسيب ديدگي در ورزش هاي رزمي نيز موثر است:   حرفه اي بودن مربي  استاندارد سالن بدنسازي، تشك و تجهيزات ميزان سرعتِ تمرينات  قدرت در تمرينات  آيا تمركز بر يادگيري است يا حذف حريف و برنده شدن  به خاطر داشته باشيد در ورزش هاي رزمي چيزي به نام ورزش رزمي ايمن يا ايمن تر وجود ندارد. همه هنرهاي رزمي داراي خطرات خاص خود هستند. ممكن است به خاطر نوع رشته انتخابي و ضربات آسيب ها با هم متفاوت باشند.  به عنوان مثال، هنگام تمرين جيو جيتسو برزيلي  شانس شما براي ناك اوت شدن با مشت در مقايسه با بوكس بسيار كمتر است. از سوي ديگر، هنگام بوكس، شانس شكستن انگشت شما در مقايسه با جيو جيتسو برزيلي كمتر است.    چگونه از آسيب ديدن هنگام انجام هنرهاي رزمي جلوگيري كنيم؟  با رعايت اين چند قانون ساده مي توانيد از خطرآسيب ديدگي هنگام تمرين هنرهاي رزمي در امان باشيد.  اول: از همه هنگام مبارزه ي تمريني، آهسته تمرين كنيد. شما براي يادگيري تمرين مي كنيد، نه رقابت. تمرينات خود را آهسته پيش ببريد و تكنيك ها را به درستي انجام دهيد. به جاي تلاش براي شكست دادن حريف خود به هر قيمتي، هنگام تمرين روي كار و يادگيري خود تمركز كنيد. دوم: از حداقل قدرت مورد نياز استفاده كنيد. اين قانون بيشتر در هنرهاي رزمي مانند جيو جيتسو برزيلي كه مبتني بر تكنيك است مربوط مي شود.  بنابراين سعي كنيد از حداقل قدرت ممكن استفاده كنيد و بيشتر روي اجراي تكنيك ها به درستي تمركز كنيد. سوم: اگر اجراي تكنيكي را ياد نگرفتيد از مربي خود سوال كنيد. سوال كردن بسيار ساده تر از شكستن دست يا پاي حريف تمرينيتان است. شما در حال تمرين و  يادگيري هستيد و مربي شما آنجاست تا آموزش دهد. اگر نمي‌دانيد تكنيك‌ها را چگونه اجرا كنيد از مربي سؤال بپرسيد.      ايمن ترين راه براي تمرين هنرهاي رزمي چيست؟ امن ترين راه براي تمرين هنرهاي رزمي اين است كه خودتان تمرين كنيد و خودتان حريف خودتان باشيد. بنابراين، به دليل اشتباه حريف تمريني خود دچار آسيب ديدگي نمي شويد.  در تمرين بسياري از ورزش هاي رزمي نيازي به حريف تمريني نداريد. به عنوان مثال، كاراته كارها اغلب به تنهايي تمرين مي كنند، بدون اينكه نياز به برخورد با حريف باشند.  كاراته را مي توان با كيسه هاي بوكس نيز ياد گرفت، درست مانند بوكس، MMA  يا موي تاي. وقتي در مقابل كيسه بوكس قرار مي گيريد خطر آسيب بسيار كمتر است. اگر آموزش با قد و وزن متناسب باشد شما باشد خطر آسيب ديدگي كمتر ميشود.  البته بايد گفت براي شركت در مسابقات حتما بايد با حريف تمريني ورزش كنيد و به تنهايي تمرين كردن راهكار قطعي و هميشگي براي جلوگيري از آسيب در ورزش هاي رزمي نيست. همچنين مربي شما موظف است در هنگام تمرين حريف شما را فردي قرار دهد كه از لحاظ تكنيك، هم سطح شما باشد.    آيا ورزش هاي رزمي براي كودكان خطرناك است؟ يادگيري هنرهاي رزمي براي كودكان محبوب است. به دلايل مختلفي كودكان مايل به تمرين هنرهاي رزمي هستند كه اصولا مهمترين دليل آن درخواست والدين است.  با اين حال، درست مانند بزرگسالان، كودكان نيز در معرض خطر آسيب هستند. آنها ممكن است به خوبي درك نكنند كه در هنگام تمرين در صورت درست وارد نكردن ضربه چه آسيبي مي‌توانند به بچه‌هاي ديگر وارد كنند. درست است كه ورزش هاي رزمي مي تواند خطرات و آسيب هايي جدي به كودكان وارد كند به طوري باعث دلزدگي كودك از ادامه يادگيري ورزش رزمي شود اما تشخيص اينكه آيا يادگيري ورزش هاي رزمي ارزش خطر كردن را دارد يا خير به عهده شماست. تصور دستيابي به كمربندهاي رنگارنگ اجازه كنار گذاشتن ورزش هاي رزمي را حتي در صورت خطرناك بودن نمي دهد.      آيا ورزش هاي رزمي براي سالمندان خطرناك است؟ علاوه بر جوانان هنرهاي رزمي در بين افراد مسن نيز رايج و محبوب است كه البته براي آنها خطراتي را به همراه دارد.  زماني كه ورزش هاي رزمي به درستي اموزش داده شوند، مي توانند راهي براي سرگرم كردن و شادابي افراد مسن باشد.  نكته منفي در اين مورد خطر آسيب ديدن فرد است.  با وجود اينكه مي توان به طرقي از بروز آسيب  جلوگيري كرد، اما همچنان اين خطر صدمه ديدن وجود دارد و به خصوص كه  با افزايش سن مدت بهبودي طول مي كشد.   البته سن عاملي نيست كه تعيين كند شما خيلي پير هستيد يا خير. همه چيز به توانايي هاي بدني شما بستگي دارد و اينكه آيا بدن شما مي تواند فشار ورزش هاي رزمي را تحمل كند يا خير. در نتيجه مانند هر ورزش ديگري هنرهاي رزمي در كنار مزايا داراي خطراتي نيز هست. هيچ ورزش و حتي فعاليتي از خطر در امان نيست.  براي مثال زماني كه از بيرون به خانه وارد ميشويد ممكن است گاز نشت كرده باشد و دچار مسموميت شويد.  يا اگر براي دويدن بيرون مي رويد، مي توان گفت ورزشي بي خطر را انتخاب كرده ايد اما ممكن است در همين فعالت بيخطر پاي شما رگ به رگ شود.  تعيين اينكه آيا ريسك خطر ارزش سود را دارد يا خير به عهده شماست. بايد گفت هنرهاي رزمي قطعا ارزش ريسك كردن را دارد!

 

۵ خرداد ۱۴۰۴

حامدرحيمي پنجكي 4

 

 

 

آيا انجام ورزش رزمي خطرناك است؟ مانند هر ورزش ديگري هنرهاي رزمي نيز خطر آسيب ديدگي را دارد. اما سوال اساسي اين است كه ورزش هاي رزمي تا چه ميزان مي تواند خطرناك باشد؟ به طور كلي ميزان خطر و آسيب به نوع ورزش رزمي اي است كه انجام مي دهيد. براي مثال ورزش بدمينتون در مقايسه با موي تاي قطعا آسيب كمتري را متوجه ورزشكار مي كند.  مي توانيم عميق تر به اين موضوع بپردازيم و بررسي كنيم كه ورزش هاي رزمي تا چه ميزان براي گروه هاي مختلف مردم مي تواند خطرناك باشد.    آيا ورزش هاي رزمي خطر دارد؟ همانطور كه در بالا ذكر شد  هنرهاي رزمي يا آموزش دفاع شخصي مانند هر ورزش و سرگرمي ديگري خطرات خاص خود را دارد. با اين حال در ميزان آسيب رسان بودن ورزش هاي رزمي چندين عامل دخيل است:  آيا ورزش رزمي شامل مشت مي شود؟ آيا ورزش رزمي انتخابي شما شامل ضربات پا مي شود؟ آيا از ضربات لگد در تمرينات استفاده مي شود؟  آيا در تمرينات از سلاح استفاده مي كنيد  ايا هدف از تمرينات حذف حريف است؟       علاوه بر موارد بالا عوامل زير نيز در ميزان آسيب ديدگي در ورزش هاي رزمي نيز موثر است:   حرفه اي بودن مربي  استاندارد سالن بدنسازي، تشك و تجهيزات ميزان سرعتِ تمرينات  قدرت در تمرينات  آيا تمركز بر يادگيري است يا حذف حريف و برنده شدن  به خاطر داشته باشيد در ورزش هاي رزمي چيزي به نام ورزش رزمي ايمن يا ايمن تر وجود ندارد. همه هنرهاي رزمي داراي خطرات خاص خود هستند. ممكن است به خاطر نوع رشته انتخابي و ضربات آسيب ها با هم متفاوت باشند.  به عنوان مثال، هنگام تمرين جيو جيتسو برزيلي  شانس شما براي ناك اوت شدن با مشت در مقايسه با بوكس بسيار كمتر است. از سوي ديگر، هنگام بوكس، شانس شكستن انگشت شما در مقايسه با جيو جيتسو برزيلي كمتر است.    چگونه از آسيب ديدن هنگام انجام هنرهاي رزمي جلوگيري كنيم؟  با رعايت اين چند قانون ساده مي توانيد از خطرآسيب ديدگي هنگام تمرين هنرهاي رزمي در امان باشيد.  اول: از همه هنگام مبارزه ي تمريني، آهسته تمرين كنيد. شما براي يادگيري تمرين مي كنيد، نه رقابت. تمرينات خود را آهسته پيش ببريد و تكنيك ها را به درستي انجام دهيد. به جاي تلاش براي شكست دادن حريف خود به هر قيمتي، هنگام تمرين روي كار و يادگيري خود تمركز كنيد. دوم: از حداقل قدرت مورد نياز استفاده كنيد. اين قانون بيشتر در هنرهاي رزمي مانند جيو جيتسو برزيلي كه مبتني بر تكنيك است مربوط مي شود.  بنابراين سعي كنيد از حداقل قدرت ممكن استفاده كنيد و بيشتر روي اجراي تكنيك ها به درستي تمركز كنيد. سوم: اگر اجراي تكنيكي را ياد نگرفتيد از مربي خود سوال كنيد. سوال كردن بسيار ساده تر از شكستن دست يا پاي حريف تمرينيتان است. شما در حال تمرين و  يادگيري هستيد و مربي شما آنجاست تا آموزش دهد. اگر نمي‌دانيد تكنيك‌ها را چگونه اجرا كنيد از مربي سؤال بپرسيد.      ايمن ترين راه براي تمرين هنرهاي رزمي چيست؟ امن ترين راه براي تمرين هنرهاي رزمي اين است كه خودتان تمرين كنيد و خودتان حريف خودتان باشيد. بنابراين، به دليل اشتباه حريف تمريني خود دچار آسيب ديدگي نمي شويد.  در تمرين بسياري از ورزش هاي رزمي نيازي به حريف تمريني نداريد. به عنوان مثال، كاراته كارها اغلب به تنهايي تمرين مي كنند، بدون اينكه نياز به برخورد با حريف باشند.  كاراته را مي توان با كيسه هاي بوكس نيز ياد گرفت، درست مانند بوكس، MMA  يا موي تاي. وقتي در مقابل كيسه بوكس قرار مي گيريد خطر آسيب بسيار كمتر است. اگر آموزش با قد و وزن متناسب باشد شما باشد خطر آسيب ديدگي كمتر ميشود.  البته بايد گفت براي شركت در مسابقات حتما بايد با حريف تمريني ورزش كنيد و به تنهايي تمرين كردن راهكار قطعي و هميشگي براي جلوگيري از آسيب در ورزش هاي رزمي نيست. همچنين مربي شما موظف است در هنگام تمرين حريف شما را فردي قرار دهد كه از لحاظ تكنيك، هم سطح شما باشد.    آيا ورزش هاي رزمي براي كودكان خطرناك است؟ يادگيري هنرهاي رزمي براي كودكان محبوب است. به دلايل مختلفي كودكان مايل به تمرين هنرهاي رزمي هستند كه اصولا مهمترين دليل آن درخواست والدين است.  با اين حال، درست مانند بزرگسالان، كودكان نيز در معرض خطر آسيب هستند. آنها ممكن است به خوبي درك نكنند كه در هنگام تمرين در صورت درست وارد نكردن ضربه چه آسيبي مي‌توانند به بچه‌هاي ديگر وارد كنند. درست است كه ورزش هاي رزمي مي تواند خطرات و آسيب هايي جدي به كودكان وارد كند به طوري باعث دلزدگي كودك از ادامه يادگيري ورزش رزمي شود اما تشخيص اينكه آيا يادگيري ورزش هاي رزمي ارزش خطر كردن را دارد يا خير به عهده شماست. تصور دستيابي به كمربندهاي رنگارنگ اجازه كنار گذاشتن ورزش هاي رزمي را حتي در صورت خطرناك بودن نمي دهد.      آيا ورزش هاي رزمي براي سالمندان خطرناك است؟ علاوه بر جوانان هنرهاي رزمي در بين افراد مسن نيز رايج و محبوب است كه البته براي آنها خطراتي را به همراه دارد.  زماني كه ورزش هاي رزمي به درستي اموزش داده شوند، مي توانند راهي براي سرگرم كردن و شادابي افراد مسن باشد.  نكته منفي در اين مورد خطر آسيب ديدن فرد است.  با وجود اينكه مي توان به طرقي از بروز آسيب  جلوگيري كرد، اما همچنان اين خطر صدمه ديدن وجود دارد و به خصوص كه  با افزايش سن مدت بهبودي طول مي كشد.   البته سن عاملي نيست كه تعيين كند شما خيلي پير هستيد يا خير. همه چيز به توانايي هاي بدني شما بستگي دارد و اينكه آيا بدن شما مي تواند فشار ورزش هاي رزمي را تحمل كند يا خير. در نتيجه مانند هر ورزش ديگري هنرهاي رزمي در كنار مزايا داراي خطراتي نيز هست. هيچ ورزش و حتي فعاليتي از خطر در امان نيست.  براي مثال زماني كه از بيرون به خانه وارد ميشويد ممكن است گاز نشت كرده باشد و دچار مسموميت شويد.  يا اگر براي دويدن بيرون مي رويد، مي توان گفت ورزشي بي خطر را انتخاب كرده ايد اما ممكن است در همين فعالت بيخطر پاي شما رگ به رگ شود.  تعيين اينكه آيا ريسك خطر ارزش سود را دارد يا خير به عهده شماست. بايد گفت هنرهاي رزمي قطعا ارزش ريسك كردن را دارد!

 

۵ خرداد ۱۴۰۴

حامدرحيمي پنجكي 2

 

۵ خرداد ۱۴۰۴

حامدرحيمي پنجكي 1

 

۴ خرداد ۱۴۰۴

بيوگرافي حامد رحيمي پنجكي

» بيوگرافي حامدرحيمي پنجكي بيوگرافي حامدرحيمي پنجكي حامد رحيمي پنجكي متولد سال ۱۳۶۷ كرج.شروع فعاليتهاي ورزشي سال هفتادو چهار با رشته ووشو زير نظر استاد دانش سرمربي اسبق تيم ووشوي جمهوري اسلامي ايران .سال هشتاد ورود به رشته كونگ فو توا زيرنظرداوربين المللي و سرمربي تيم ملي كونگ فو استاد بيات و سال هشتادو پنج فعاليت در رشته كيك بوكسينگ كونگ فو زير نظر بنيانگ ذار سبك قهرمان جهان محمود اذرسا.داراي بيست و پنج قهرماني در مسابقات برگزارشده استاني و هفده قهرماني كشور ودو قهرماني جهان ،،دارنده الواح سپاس و تشكرازاستاد نوحي رييس فدراسيون هنرهاي رزمي،، به سبب فعاليتهاي فراوان در هنرهاي رزمي كرج.در سال ۹۴ موفق به دريافت ليسانس هنرهاي رزمي از دانشكده تن و روان وفوق ليسانس تكنيك و فنون سلاح هاي سرد شد و همچنان در فرديس كرج به فعاليت هاي رزمي خود ادامه ميدهد،، همچنين در سيزده دوره از طرف رياست فدراسيون هنرهاي رزمي به اردوي تيم ملي كونگ فوي جمهوري اسلامي ايران براي مسابقات برون مرزي دعوت شده و هم اكنون نيز در حال اماده سازي براي مسابقات جهاني ماهاي اينده ميباشد كه با تدارك فدراسيون قرار براين شد كه در ايران تهران برگزار شود .دارنده خط هفت كونگ فو توا و دان دو‌ كيك بوكس بين المللي و نيز مربيگري و داوري درجه يك از سبك كيك بوكسينگ كونگ فوو همچنين عضو تيم منتخب كرج و كشور و يازده دوره به عنوان بهترين فايتر كشور در وزن

 

۴ خرداد ۱۴۰۴

حامد رحيمي پنجكي

يك مطالعه جديد نشان داده است كه استفاده غيرتهاجمي از تحريك الكتريكي عصب واگ از طريق گوش، در كاهش درد زانوي مرتبط با آرتروز ايمن و مؤثر است. اين روش، دريچه‌اي به سوي درمان‌هاي نوآورانه و بهبوددهنده كيفيت زندگي مي‌گشايد. به گزارش ايسنا، عصب واگ كليد سيستم عصبي پاراسمپاتيك است كه در مقابل پاسخ «جنگ يا گريز» سيستم عصبي سمپاتيك، پاسخ آرام‌بخش «استراحت و هضم» را ايجاد مي‌كند. اين عصب مانند يك بزرگراه است كه مغز را به ساير اندام‌ها مانند قلب، ريه‌ها و دستگاه گوارش متصل مي‌كند. همچنين در مديريت سيگنال‌هاي درد نقش دارد. به نقل از نيواطلس، در يك مطالعه جديد به رهبري دانشگاه تگزاس در ال پاسو (UTEP)، محققان يك آزمايش براي ارزيابي اثربخشي تحريك غيرتهاجمي عصب واگ از طريق گوش براي درمان درد زانوي مرتبط با آرتروز (OA) انجام دادند. اين اولين مطالعه‌اي است كه اين كار را انجام مي‌دهد. دكتر كوزاكو آوياگي (غير مجاز مي باشدaku Aoyagi)، نويسنده اصلي و استاديار فيزيوتراپي و علوم حركتي در دانشكده علوم بهداشتي UTEP، مي‌گويد: به عنوان يك فيزيوتراپيست، بيماران زيادي را ديدم كه از درد زانو ناشي از آرتروز رنج مي‌بردند. اين موضوع مرا ترغيب كرد تا تحقيقات خود را براي بهبود كيفيت زندگي آنها دنبال كنم و نتايج ما پتانسيل بالايي را نشان داد. تحريك عصب واگ از طريق پوست كه در آن يك جريان الكتريكي خفيف به عصب، معمولا از طريق پوست پشت گوش، اعمال مي‌شود، پيش از اين براي درمان سوء هاضمه، درد و حتي كُند كردن روند پيري استفاده شده است. تحريك عصب واگ يك مداخله ايمن و غيرتهاجمي است كه نشان داده شده كه به طور قابل اعتمادي عملكرد پاراسمپاتيك را بهبود مي‌بخشد. اين روش را مي‌توان با استفاده از دستگاهي كه روي گوش قرار مي‌گيرد و يك پالس الكتريكي به شاخه گوش عصب واگ مي‌فرستد، انجام داد. آويگي مي‌گويد: شواهد فعلي نشان مي‌دهد كه افراد مبتلا به درد زانو ناشي از آرتروز، عدم تعادل فعاليت سمپاتيك در مقابل پاراسمپاتيك در بدن دارند كه مي‌تواند باعث درد شود. با تحريك عصب واگ، ما فرض كرديم كه درمان ما ممكن است اين عدم تعادل را اصلاح كند. محققان ۳۰ فرد بزرگسال مبتلا به آرتروز زانو و درد زانو مرتبط با فعاليت را انتخاب كردند و به هر يك از آنها يك درمان ۶۰ دقيقه‌اي از طريق گوش دادند. از شركت‌كنندگان خواسته شد كه ۲۴ ساعت قبل از مراجعه به مطالعه، داروهاي مسكن مصرف نكنند و درد زانو قبل از درمان، بلافاصله بعد از آن و ۱۵ دقيقه بعد از آن ارزيابي شد. ميانگين درد زانو در ابتدا ۳.۱ در مقياس درد صفر تا ۱۰ امتيازي بود. ۱۱ نفر از ۳۰ شركت‌كننده از حداقل بهبود باليني مهم درد پس از درمان فراتر رفتند. در مقايسه با شروع درمان، درد زانو بلافاصله پس از درمان ۱.۲۷ امتياز و ۱۵ دقيقه پس از آن ۱.۸۷ امتياز كاهش يافت. محققان گفتند: همه شركت‌كنندگان ما پروتكل كامل ۶۰ دقيقه‌اي را بدون هيچ عارضه جانبي عمده‌اي تكميل كردند و بيش از يك سوم آنها از آستانه حداقل باليني مهم براي بهبود درد زانو فراتر رفتند. اين نشان مي‌دهد كه بهبود علائم آنها ممكن است ناشي از بهبود عملكرد پاراسمپاتيك يا مكانيسم‌هاي درد مركزي باشد، زيرا هيچ مداخله موضعي روي زانو اعمال نشده است. محققان اذعان مي‌كنند كه فقدان گروه كنترل به اين معني است كه تأثير مشاهده شده ممكن است به دليل اثر دارونما باشد. آنها همچنين به عنوان يك محدوديت، در نظر گرفتند كه دراز كشيدن يا نشستن آرام به مدت يك ساعت به عنوان بخشي از درمان، ممكن است به خودي خود بر درد تأثير داشته باشد. علاوه بر اين، آنها فقط به تأثير يك درمان نگاه كردند و جمعيت مورد مطالعه آنها عمدتا اسپانيايي تبار بودند كه تعميم‌پذيري يافته‌ها را محدود مي‌كند. با اين حال، عليرغم اين محدوديت‌ها، داده‌هاي اوليه جديد ما سيگنال‌هاي اميدواركننده‌اي از ايمني، امكان‌پذيري، مقبوليت و اثربخشي اين درمان را براي علائم آرتروز زانو نشان داده‌اند.